Kripto-anarhija (2. deo) – Konačna vizija svijeta kriptoanarhista
Autor: Liora
Pitanje koje je često dio debata, posebno u dobu senzacionalizma i populariziranja kriptoanarhijske misli kroz kripto-ekonomiju i kripto-valute jeste: kakva je to konačna vizija svijeta kriptoanarhijskih sljedbenika i samog temeljnog manifesta?
U srcu Delničke ulice u Pragu, crna zgrada se znatno ističe od drugih – Paralelni Polis.
Ideja Paralelnog Polisa je primarna decentralizacija sistema i odgovor na sverastuće promjene u svijetu koje se tiču digitalnog svijeta i decentralizirane ekonomije. Iza ideje stoji Vlaclav Benda, poznati čehoslovački matematičar, političar i revolucionar koji je ujedno sa Vlaclavom Havelom kreirao neviolentnu revoluciju i ideju disolucije Češke i Slovačke uz oslobađanje od socijalističkog režima, poznatiju kao Purpurna revolucija ili „Nježna revolucija”.
Realizacija ideje se desila prije nekoliko godina, kada je nekolicina mladih hakera i digitalnih entuzijasta, odlučila da kombiniraju ideju Vlaclava Bende sa kriptoanarhijom, digitalnom ekonomijom i anarho-kapitalizmom. Paralelni Polis nije samo još jedan hakerski prostor. On je prvi centar kriptoanarhije sa Institutom za kriptoanarhiju koji iz dana u dan dobija sve više sljedbenika. U Paralelnom Polisu možete jesti, kupiti piće, odmoriti uz kafu, raditi ili kreirati nove stvari sa kripto-valutama. Prvi Bitkoin kafić u Evropi koji se bazira na decentraliziranoj ekonomiji pruža nevjerovatan uvid u malu, ali dinamičnu zajednicu kriptoanarhista. Osim što možete vidjeti ekstremiste privatnosti sa maskom na licu, te ljude koji sa mikročipiranim digitalnim novčanicima plaćaju svoja pića unutar Bitkoin kafea.
Pavol Luptak, etički haker, jedan je od kriptoanarhista.
Njegova vizija za budućnost je optimistična u tome da će sve više ljudi koristiti decentralizovanu ekonomiju i kripto-valute, ali pesimistična zbog mogućeg impakta vlada i država na blokčejn tehnologiju i kripto-valute, što bi označilo početak ilegalnosti kripto-valuta u svijetu i masovni nadzor u digitalnom prostoru.
No, za kriptoanarhiju danas nisu problem samo državne centralizovane službe, već i mnogi novi korisnici decentraliziranog sistema koji su ušli u proces „kopanja” kriptovaluta zbog sve većeg profita iz istih. Pavol u jednoj rečenici govori da „Mnogi ljudi neće preći u kriptoanarhijski svijet zbog privatnosti ili slobode, već zbog toga što će stvari biti jeftinije i pristupačnije na slobodnom marketu”.
Sama tranzicija koja se dešava kriptoanarhijskom dijelu ekonomske decentralizacije sa prisvajanjem profita od strane ljudi doprinosi njenom osnaživanju, ali da li to znači da će se ideja kriptoanarhije izgubiti vremenom?
Naravno, na takvo razmišljanje se direktno nadovezala sintaksa da je kriptoanarhija „samo korak do anarho-kapitalizma i da ona u suštini predstavlja realnu simulaciju anarho-kapitalističkog društva” što je Pavolova osnovna misao, ali i mnogih drugih kriptoanarhista.
U razgovoru sa Pavolom, spomenula sam Infokalipsu, sveopšti metež i maliciozne pojave interneta. Od toga da se vladine strukture pozivaju na veću sigurnost uzimanjem osnovnih digitalnih prava ljudima pakujući to u zaštitu djece ili borbu protiv terorizma.
Da li kriptoanarhiju čeka sudbina Infokaliptičnog proroka?
Pavol i drugi su preplašeni ovakvog scenarija i smatraju da će u budućnosti biti još mnogo više pooštravanja kazni za sajber aktivnosti, bile one legalne ili ne.
Razmišljanje o tome da li će kriptografija, kriptovalute i slobodni internet marketi biti zabranjeni u narednom periodu, dovodi nas do zaključka da sami zakoni u kojima se povlastice i prednosti daju serijskim ubojicama ili različitim realnim malicioznim pojavama pri suđenjima, dok se sajber napadi podvode pod direktnu prijetnju nacionalnoj sigurnosti.
Posjedovanjem enkriptovanih dokumenata ili podataka, postajete sumnjivi ili kao što je rekao Denis Riči: „Kriptografija je samo još jedan od načina da budete sumnjivi vlastima Sjedinjenih Američkih Država”.
I ne samo Sjedinjenih Američkih Aržava, iako Evropska unija ima pogodnije zakone u digitalnim pravima i slobodama, ona se sve više bliži prema principu individualnog zakonodavstva, jednom vidu opisa Orvelovske države u kojoj veliki brat ne štedi građanstvo, ali radnje vlasti ostaju prikrivene i zatamnjene. Ostaje nam da u narednom periodu sagledamo perspektive i u kojem će se obliku nalaziti digitalna prava i slobode. Digitalna dimenzija je često percipirana kao dimenzija koja je drugačija od realnog svijeta, ali kada sklonimo pseudonime i korisničke nazive, ostaje čovjek od krvi i mesa. Da li kriptoanarhisti smatraju da će linija između digitalnog i realnog svijeta biti jače izražena i da će voditi ka prepoznavanju prve autonomne zone interneta? Kriptoanarhija ne može biti centralizovana u vidu digitalne države ili digitalne autonomne zone, ali da će polarizacija između vlade i kriptoanarhijskog svijeta postojati i postajati sve izraženija, to je neminovnost borbe za decentralizirani svijet.
Decentralizacija je ništa drugo do neutaživa žeđ za slobodom.
A kriptoanarhija je postala njena paradigma modernog svijeta, svijeta slobode u kojem će individua imati prava, slobodu, privatnost i dovoljno resursa da može da preživi i učestvuje u društvenom životu sa svojom doprinosom.
Paralelni Polis je bez sumnje jedan od najboljih predstavnika kriptoanarhijske zajednice, njene dinamike, promišljanja i borbe. Članovi Paralelnog Polisa su mahom etički hakeri ili entuzijasti različitih univerzitetskih usmjerenja koji organiziraju, pored hakerskog kongresa, i niz besplatnih edukacija o digitalnom prostoru i onome što oni rade.
Njihova konačna vizija kriptoanarhijskog svijeta jesu jednake mogućnosti i sloboda, jer kriptoanarhija nije vodila ratove, vlade jesu.
Kriptoanarhija nije kreirala opresiju, vlade jesu.
I u tim osnovnim argumentima kriptoanarhijskog diskursa, naziru se temelji nastanka jednog jakog paralelnog digitalnog političkog sistema, koji će djelovati bez obzira na zabrane ili dinamiku zakona.